Aelst van, Willem Jansz

Bloemstilleven van Willem van Aelst (1663)

Willem Jansz van Aelst, ook wel Guillelmo van Aelst genoemd, werd in Delft gedoopt op 16 mei 1627 als zoon van notaris Jan van Aelst en Catharina de Veer. Het gezin woonde aan het Oude Delft 'In den Iserenberch' (In de IJzeren Berg). Een jaar vóór de doop van Willem hadden zijn ouders al een kind gehad dat Willem gedoopt werd. Vermoedelijk werd deze naamgenoot op 26 april 1626 begraven in de Oude Kerk.

In 1643 trad hij toe tot het Sint-Lucasgilde. Willem legde zich toe op allerhande stillevens zoals bos-, bloem-, vruchten-, jacht- en visstillevens. Maar ook schilderde hij planten en zelfportretten. Eén visstilleven is in de Tweede Wereldoorlog verloren gegaan. Ook een zelfportret ging verloren.
Willem leerde het vak van zijn oom Evert van Aelst. Zelf bracht hij zijn kennis over op Isaac Denies, Maria van Oosterwijck, Rachel Ruysch en Ernst Stuven. Willem werkte achtereenvolgend in Delft, Frankrijk (o.a. Parijs), Florence en Amsterdam.
In Amsterdam trad Willem in het huwelijk (15 januari 1679) met Helena Nieuwenhuys die op dat moment 35 jaar oud was. Op 31 december 1678 waren zij reeds in ondertrouw gegaan. In Florence was Willem werkzaam aan het hof van Ferdinando II de Medici, groothertog van Florence. Van de groothertog van Toscane ontving hij een gouden medaille voor bewezen diensten. Mogelijk was Willem lid van de schildersbent in Florence, maar bewijs daarvoor is niet gevonden.
Willems werk was duidelijk beïnvloed door Balthasar van der Ast en Jan Davidsz de Heem. Op zijn beurt beïvloedde van Aelst weer het werk van de Delftse kunstschilder Anthonie Marynisse Beauregaert. Willem overleed omstreeks 1683-84. In Delft is de Willem van Aelststraat naar deze kunstschilder vernoemd.

Bronnen: Ecartico, RKD, Wikipedia, DTB-Delft.