Bassen van, Bartholomeus
From VerhalenWiki
Bartholomeus van Bassen (Barthold, Barthout, Bartelmees) werd omstreeks 1590 in Antwerpen geboren. Bartholomeus was architect, schilder en tekenaar. Het schilderen deed hij met olieverf. Hij schilderde voornamelijk architectuur en portretten en was de leraar van Gerard Houckgeest
en Jan van der Vucht. Van wie hijzelf het vak leerde is niet bekend maar dat zouden Pieter Neefs en de beide Hendricken van Steenwijck geweest kunnen zijn. Op 21 oktober 1613 werd Barthold lid van het Delftse Sint-Lucasgilde.
Bartholomeus van Bassen werd vooral bekend om zijn architectonische schilderijen waarvan 'Het graf van Willem van Oranje' waarschijnlijk het meest bekend is. Een schilderij van hem werd op 150 gulden getaxeerd.
Van 1613 tot 1622 werkte hij in Delft. Hij woonde in een huurhuis in de Kromstraat. In 1622 vertrok hij naar Den Haag waar hij tot zijn dood zou blijven wonen, maar zijn huis in Delft hield hij nog aan tot 1626. Hij kon het zich blijkbaar veroorloven en leek welgesteld te zijn. Hij huwde in 1624 met Aaltgen Pietersdr van Gilst. Evenals veel tijdgenoten verkocht ook van Bassen schilderijen via loterijen.
Als architect werkte hij onder meer voor prins Frederik Hendrik en heeft veel architectonische werken op zijn naam staan. Bartholomeus van Bassen overleed kort na zijn vrouw in 1652 en werd begraven in de Grote of Sint-Jacobskerk te Den Haag.
Bronnen: RKD, Wikipedia, Ecartico, Zuid-Nederlandse vluchtelingen naar Delft, Kalden.